Wanneer havengebruikers klagen over de kostprijs van havenarbeid, zouden ze beter in de richting van de stouwers kijken. Want die drijven de facturen op, zeggen de Gentse havenarbeiders.Havenschepen Christophe Peeters ging afgelopen zaterdag op initiatief van nationaal secretaris havens Marc Soens van ACV-Transcom het debat aan met de Gentse havenarbeiders over de hervorming van de havenarbeid. De Gentse havenarbeiders - ruw geschat was tussen een vijfde en een vierde van het 450 man sterke contingent aanwezig - beten fel van zich af.
Zij vrezen onder meer dat hun jobs bij een liberalisering van de havendiensten zullen worden ingepikt door goedkopere werkkrachten uit Oost-Europa of door de eigen bemanning van het schip. Opmerkingen over een gebrek aan flexibiliteit werden van tafel geveegd met verwijzingen naar de vele mogelijkheden die het shiftsysteem in Gent nu al biedt. Verder klonk het verwijt dat de beloften die bij de vorige herziening van de lokale Codex werden gedaan niet zijn ingelost. Dat bedrijven in zones waar de wet Major van kracht is soms geen havenarbeiders inzetten voor het laden en lossen van binnenschepen zit hen ook hoog.
Het meest opmerkelijke punt dat de havenarbeiders maakten, was dat niet zij het probleem vormen wanneer geklaagd wordt over de hoge kost van havenarbeid. Hun nettoloon is naar verluidt vergelijkbaar met dat van een geschoolde arbeider in de industrie. Zij zien het echte pijnpunt in de manier waarop de stouwers hun prestaties doorrekenen aan hun klanten. Wanneer in een halve shift twee binnenschepen worden behandeld, zou elk binnenschip een volledige halve shift worden aangerekend, werd als voorbeeld gegeven.
Zij keerden bovendien het vaak tegen hen gehanteerde argument van de monopoliepositie om. “Het zijn de stouwers die een monopoliepositie hebben”, klonk het. “Want bedrijven die via de waterweg willen werken, zijn verplicht op hen een beroep te doen en krijgen dan een factuur waarin ook andere kosten worden doorgerekend. Dat maakt havenarbeid duur”, zo vertolkte een dokwerker het.
Christophe Peeters benadrukte dat weinig mensen van het huidige systeem af willen en de kwaliteit en knowhow van de havenarbeiders algemeen erkend wordt, maar dat velen het eens zijn dat het stelsel aangepast moet worden. “We moeten durven nadenken over de evolutie van de havenarbeid, al was het maar omdat op de kaaien ook veel veranderd is. Bonden, havens en havenbedrijven kunnen beter zelf met voorstellen komen of anders zal op een gegeven moment een beslissing worden opgelegd. En we moeten vermijden dat bedrijven over de grens of buiten de haven gaan zitten, omdat ons systeem als te log en te duur wordt ervaren.”
Hij beklemtoonde tevens dat bij een modernisering de eigenheid van elke haven ook gerespecteerd moet worden. “Antwerpen is Antwerpen. Wij zijn Gent en wij willen de toekomst van de bedrijvigheid en tewerkstelling in Gent veiligstellen.”
Hij had ook oren naar wat de havenarbeiders over de organisatie van de havenarbeid te zeggen hadden. “Ook de CEPG (de werkgeverscentrale die het havenarbeidstelsel in Gent beheert, nvdr) en de stouwers zullen zich moeten bezinnen over hun aanpak en de sprong naar de 21ste eeuw moeten maken. Er moet meer transparantie en duidelijkheid komen. Ik wil ook die discussie met hen aangaan”, besloot de havenschepen.
